Syeikh Mahmud ? siapa dia...lihat ini (klik)

Kes pertama; ajaran ini agak rapat kaitannya dengan Naqsyabandiah di Indonesia. Sementara kes kedua, guru yang digelarkan dengan nama Syeikh Mahmud menamakan tarekatnya dengan Tarekat Ahmadiah Qadiriah. Tarekat ini menumpukan kepada ibadat berbentuk zikir, selawat dan istighfar khusus. la berpegang kepada Aurad Ismailiah.

Syeikh Mahmud mendakwa mula mengamalkan kehidupan kesufian sejak berumur enam tahun lagi iaitu mengikut amalan yang dipegang oleh datuknya. Datuk beliau mengamalkan Tarekat

Ahmadiah yang didakwanya diambil dari Tok Syafie di Mekah selama tiga tahun. Beliau mula mendekati wali-wali dan syeikh-syeikh terkenal kerana di rumah datuknya itu menjadi tempat berkumpulnya wali dan syeikh itu, termasuk dakwaannya Syeikh Abdul Qadir al-Mandili.

Ketika berusia tujuh tahun lagi, beliau ditalkinkan zikir oleh Rijal al-Ghaib. Setelah ditalkinkan, beliau mendakwa mampu membezakan orang yang ikhlas dan jujur atau tidak, semata-mata dengan melihat wajah seseorang itu. Ketika usianya sembilan tahun, melalui suara tertentu beliau mengenali orang-orang soleh serta wali Allah. Justeru meminati bidang kesufian, selepas tamat sekolah Melayu, beliau pindah ke sekolah pondok.

Beliau menolak tawaran menjadi guru pelatih atas nasihat datuknya yang inginkan beliau menjadi orang yang kuat beragama.

Mula mengamalkan selawat Syeikh Abdul Qadir Jilani, selawat Ahmad Baidhawi dan selawat Tajalli. Selawat Tajalli di ambilnya semasa melawat ke rumah Tok Wali di Bukit Panau, Kelantan. Pada ketika itu tidak ramai yang mengamalkan selawat Tajalli termasuk di kalangan pelajar pondok sendiri. Mereka yang mengamalkannya dianggap mempunyai martabat yang tinggi di bidang kesufian.

Syeikh Mahmud menyambung pelajaran ke India, berguru dengan Sheikh Maulana Abu Bari dan mendapat latihan kerohanian. Beliau pulang ke Malaysia dan menghabiskan selawat sebanyak 5.6 juta dalam masa lima tahun. Selawat ini memberikan kepadanya kekuatan. Peristiwa 13 Mei 1969, beliau melihat berbagai perkara karamah dan ketika itu beliau beruzlah ke dalam hutan. Beliau mendakwa pada masa itulah, beliau mendapat guru dari jin yang mengajarkan beliau dengan berbagai jenis persilatan yang dinamakan silat lintar.

Di alam jin beliau bertemu dengan Syeikh Abdul Qadir Jawa, anak murid kepada Syeikh Abdul Qadir Jilani. Syeikh Abdul Qadir Jawa mengajarnya tentang alam kemegahan dan beliau menuntut ilmu dari syeikh itu sehingga terbuka hijab di antaranya dengan Allah. Beliau juga mendakwa bertemu dengan Syeikh Abdul Qadir Jilani iaitu semasa beliau sakit sewaktu menjalani ibadat kerohanian dengan Syeikh Abdul Qadir Jawa.

Pada 12 Rabi'ul Awwal, tahun 1972, tarikh beliau mengambil Aurad dari Tok guru Haji Omar. Beliau rakamkan dalam ingatan beramal selama 40 hari. Sekembalinya dari Mekah pada tahun 1984, genaplah Syeikh Mahmud beramal selama 14 tahun. Ketika itulah beliau mendapat alamat daripada Allah, bahawa beliau kini mendapat gelaran Abdul Qadir setelah berusaha menjalani latihan kerohanian terakhir selama empat tahun. Akhirnya beliau mengambil keputusan untuk memperkembangkan tarekat ke seluruh dunia, berpusat di Malaysia. Beliau lantas mengembangkan Tarekat Ahmadiah Qadiriah.

Hasil dari kepandaian menerapkan ajaran ini, Syeikh Mahmud dikatakan sudah membimbing pusat pengajian kesufian yang berada di seluruh Malaysia dan di luar negara. Madrasah Nurul Iman berada pada semua pusat pendidikan kesufian itu di Malaysia. Dakwaan juga mengatakan pusat pengajian ini ada juga di Mekah al-Mukarramah, di Kok Sira Narathiwat, Thailand, di Gujranwala, Pakistan, di Kayel Patnam, India dan di Damsyik, Syria.

Pusat Pengajian Hulu Langat mulanya berasal dari Pusat Pengajian Batu 12 Gombak. la berpindah ke Hulu Langat pada tahun 1986. Tanah seluas tiga ekar, telah diwakaf oleh Haji Zainudin bin Haji Yusof. Pada masa kajian dilakukan pada tahun 2001, terdapat 30 keluarga yang diam di situ dengan kira-kira 200 jemaah. Madrasah dua tingkat di situ mampu memuatkan 400 jemaah. Surau tersebut didirikan pada tahun 1994. Seramai tujuh orang Guru madrasah; tiga guru akademik dan empat orang guru agama yang mengajar anak-anak jamaah.

Syeikh Mahmud al-Kedahi ini berasal dari keturunan dua raja iaitu Raja Legeh di sebelah bapa dan keturunan Raja Laos, Sintok, Kedah. Mahmud dilahirkan di kampung Kepala Parit, Jalan Tokai, Alor Star, Kedah pada 8 Julai 1943 bersamaan dengan 27 Jamadil Akhir 1362H. Dibesarkan dibawah asuhan datuknya, Haji Ismail bin Haji Deris seorang ulama dari Pattani (Legeh) sehingga berusia 10 tahun, sewaktu datuknya meninggal dunia.

Syeikh Mahmud mendapat pendidikan awal di Sekolah Melayu, Simpang, sejak berusia lapan tahun. Kemudian menyambung ke Pasir Tumbuh selama dua tahun, mempelajari Nahu, Fekah dan Hadis. Selepas itu ke India pada awal 1967 iaitu di Deoband selama empat bulan. Justeru sukar memahami bahasa Urdu kerana dia lebih mahir bahasa Arab beliau berpindah ke Kolej Jamaliah di Madras 12, Perambor, India. Beliau mendalami bidang Usuluddin selama dua tahun sehingga mendapat syahadah.

Di sini beliau mendalami kesufian dibawah asuhan Maulana Abdul Bari. Maulana menggelarkannya dengan Abu Khair atas pendapatnya mengenai pelajar Thailand yang kurang disenangi perwatakan mereka. Pendapat beliau; orang beginilah yang patut kita asuh supaya mereka mendapat iman agar kemudiannya mereka menjadi contoh apabila pulang kelak. Gelaran Abu Khair telah mengangkat martabat syeikh sebagai yang berperibadi luhur.

Mungkin latar belakang, usaha, dakwaan dan interaksi beliau dengan mereka yang berada di sekelilingnya serta kepandaian berbicara, dapat menarik ramai pengikutnya. Hampir ada persamaan dengan Taborani di Pahang yang juga mempunyai tarikan tersendiri.

Selain dari bentuk tubuh fizikal yang menarik, sasa dan kuat, beliau juga mempunyai rupa paras yang menarik. Kemahiran bersilat menjadi tarikan lagi dengan ilmu batin yang diajarkannya. Kemudian cerita mimpi kejadian yang ganjil-ganjil, kemahiran berubat dan sebagainya. Kesemuanya itu menjadi ramuan kenapa dia menjadi tumpuan orang awam.

Hasan anak Rimau juga yang dilahirkan di Kampung Bendang Pauh, Chetok, Pasir Mas, kemudian dibesarkan di Kampung Bukit Emas, Tanah Merah, Kelantan. Kemudiannya beliau menetap di Kampung Tenang, Jalan Keruwak, Hulu Besut, Terengganu dan meninggal dunia di situ.

Walaupun tidak pernah mendapat pelajaran agama dari mana-mana pondok atau sekolah agama dan waktu mudanya terkenal pula sebagai orang jahat, namun mempunyai kemampuan sehingga berkembang ajarannya dari Bukit Mas, Tanah Merah ke Gong Datok, Pasir Puteh, Dalam Rhu, Pasir Puteh, Kampung Beah, Bachok, Pasir Panjang, Merchang dan Felda Sungai Tong.

Ketaksuban ini berlaku dalam ajaran tarekat dan ajaran sesat. Di Kelantan sahaja tidak kurang dari 13 ajaran yang difatwakan salah. Apa yang penulis lihat, mereka menawarkan banyak perkara mudah dalam agama.

Contohnya, Ajaran Wan Omar bin Wan Jusuh dari Kampung Bechah Durian, Wakaf Baharu, Tumpat berkembang di Gong Serapat, Pasir Puteh mengajarkan tidak payah niat ketika takbir sembahyang. Ajaran Abdul Mutalib bin Haji Ibrahim dari Pengkalan Kubor, Tumpat, sembahyang hanya tiga waktu sahaja. Puasa lima belas hari sahaja di bulan Muharram.

Ajaran Pak Teh Selamat dari Jelawat Bachok, mengatakan sembahyang sebenarnya menyebut Allah Muhammad. Zakat memberitahu atau bersyarah kepada orang ramai, puasa pula meninggalkan perkara jahat dan melakukan kebaikan.

Ajaran yang mudah disampaikan kepada mereka yang jahil dan tidak cukup asas agama. Kejahilan ini membuat orang menjadi buta hati yang sukar disembuhkan. Ada kenyataan menyebut dalam kes Mohamad Ya, meskipun beliau lepasan AI-Azhar beliau dikatakan telah diberi minum air oleh Ayah Pin dan kepalanya merasa pening.

Selepas itu beliau dikatakan mengeluarkan kata-kata; 'bahawa semua kitab agama palsu belaka. Belajar dekat Mesir hanya dapat habuk sahaja. Justeru itu dia mendakwa semua yang dia belajar yang zahir sahaja.