Mengimbau kembali sambutan kemerdekaan 1998 di Pulau Pinang. Pada petang 30 Ogos satu raptai diadakan dan Tun Mahathir , Anwar Ibrahim Koh Soh Khoon berada sebaris di atas pentas , Anwar berada di tengah-tengah. Tun Mahathir sepatah pun tak bercakap dengan Anwar, sebaliknya bercakap dengan Koh dari belakang Anwar.
Anwar bagai beruk termonyeh-monyeh kerana gelagat mereka bertiga di pentas sedang diperhatikan oleh wartawan di bawah yang sudah tahu cerita sebenar. RTM pula sengaja fokus dan gelagat Anwar ditonton oleh jutaan orang menerusi kaca tv.
Habis raptai, Anwar ditemubual oleh wartawan dan beliau menafikan bahawa beliau akan meletak jawatan dan beliau akan terus menyokong Tun Mahathir.
Pada masa itu, Anwar adalah musuh kepada Pas dan Dap. Apa saja yang Anwar buat semuanya laknat, bapa perasuah, bapa penyamun, bapa segala munafik. Dap melabelkan Anwar peliwat, Mat Sabu pula menggelar Anwar Aljuburi.
Bencinya mereka terhadap Anwar tiba-tiba lenyap dan Anwar disanjung bagaikan Tuhan oleh munafikun Pas.
Pas menuduh Anwar difitnah oleh Tun, Pas menggunakan isu Anwar untuk menjatuhkan Umno. Bak kata peribahasa Melayu. Pas menangguk di air keruh.
Anwar pula dengan bijak berjaya menarik sokongan daripada bekas parti Semangat 46 yang baru dibubarkan. Networking Anwar melalui Abim, Jim dan banyak lagi telah bangun untuk bersama-sama Anwar menggerakkan satu revolusi mendesak Tun Mahathir meletakkan jawatan.
Tiba-tiba Anwar menuduh Tun Mahathir korup, penindas, penyalahgunaan kuasa dan sebagainya sampai ke hari ini.
Sebelum dipecat dalam persidangan Umno di PWTC. 1997 bukan main hebat Anwar mengampu Tun Mahathir dengan pantun 4 kerat. ( dah lupa pantun, kena rujuk balik).
Sekejap sahaja 13 tahun sudah berlalu. Ramai anak muda yang menyokong Anwar membuta tuli, tak tahu sejarah Anwar.
Angka 13 juga adalah angka penamat perjuangan revolusi Anwar. Selepas ini beliau akan berehat lama di tempat lama.